Ledenbijeenkomsten
Deze avond wisten zo’n 130 mensen de weg naar de najaarsledenavond van onze vereniging te vinden. Het programma zowel de sprekers trokken hun aandacht. ‘Heuvelman Hout’, vroeger ‘Houthandel Heuvelman’ is een zeer oud en bekend bedrijf in ons dorp. Menig man, vader en opa werkt er óf heeft er gewerkt.
Voor een volle zaal van ‘De Drie Maenen’ verwelkomde voorzitter Jan Suyderhoud de gasten en heette de gastsprekers Wim van der Hoog en Gert Heuvelman speciaal hartelijk welkom. Daarna deed hij enkele mededelingen over de plannen van onze vereniging voor 2024. ‘Een nieuw fotoboekje met onbekende foto’s staat op stapel en daar hebben we uw oude foto’s voor nodig’, zei hij.
Dezelfde oproep was al gedaan in het pas verschenen oktober-nummer van ons blad en op de website. Dat de mensen enthousiast hierover zijn, bleek al op deze avond, want één persoon kwam al met een pakketje oude foto’s aan en een ander zegde toe.
Daarna kon de presentatie ‘Heuvelman Hout Toen & Nu‘ beginnen.
Ons lid Wim van der Hoog -die al 38 jaar bij ‘Heuvelman Hout’ werkt- kreeg als eerste het woord. Hij presenteerde ‘Heuvelman Hout Nu’ en nam ons mee in het hedendaagse bedrijf van de houthandel. We stonden aan de oever van de IJssel bij het lossen van de coasters. Daarna mochten we mee naar binnen waar Wim vertelde aan de hand van korte, vooraf opgenomen filmpjes hoe alles reilt en zeilt in het bedrijf. Hij liet mensen aan het woord voor uitleg bij de enorme draaiende machines. We waande ons zelf in de zagerij, schaverij en slijperij van de voor ons zo bekende -in de volksmond- ‘Houthandel Heuvelman’, langs de IJsseldijk van ons dorp. Dat het in het bedrijf er zó aan toe gaat, hadden veel van ons geen idee over. Het applaus na de lezing liet geen twijfel mogelijk. Het was geweldig interessant om eens even binnen te mogen kijken!!
In de pauze werden getrakteerd door het bedrijf op een consumptie. Overal stonden groepjes mensen te praten. Het was een reünieachtige sfeer.
Na de pauze was ons lid Gert Heuvelman aan zet voor het tweede gedeelte van de avond middels oude beelden en film. Hij presenteerde ‘Heuvelman Hout Vroeger’. Aanvankelijk is Hein Heuvelman in 1876 zijn bedrijf in hout, steen, teerproducten en zelfs varkens begonnen aan een ander stukje IJsseldijk, naast Oliehandel Terlouw (nu autobedrijf Blok) en daarna verhuisd naar de huidige locatie die steeds verder is uitgebreid, ook binnendijks zoals wij het nu nog kennen.
Gert -een nazaat van de oprichter- nam ons mee middels oude foto’s en een pas gedigitaliseerde film van eind jaren ‘50 van de vorige eeuw. We zagen hoe het bedrijf is op- en uitgebouwd. Het zware sjouwwerk van werknemers. Ook het werk op de coasters met houtlading werd uitgebreid getoond. Velen van ons zagen hun vader, opa, oom of andere bekenden langskomen. Op die manier stapte we het bedrijf eind jaren ’50 van de vorige eeuw weer binnen.
De beelden van de IJsseldijk, waar kinderen speelden, auto’s (nu oldtimers) reden en waar zelfs ‘blinde Jan’ met zijn vrouw voorbijkwamen, riepen nostalgische gevoelens op.
Dat aan de film geluid ontbrak was niet hinderlijk. Gert vertelde zijn verhaal erbij en de opmerkingen vanuit de zaal maakten het geheel compleet.
Zo’n avond smaakt naar meer. Echt geweldig dat leden van onze vereniging dit voor elkaar boksten. Jan bedankte het tweetal hartelijk met een presentje en de zaal applaudisseerde overluid.
Ook voor de aanwezigen was een bedankje voor hun komst en bij het weggaan een presentje van ‘Heuvelman Hout’.
Verslag van de Statutaire Ledenvergadering op vrijdag 17 maart 2023 in De Drie Maenen te Ouderkerk aan den IJssel.
Omdat onze voorzitter Jan Suyderhoud helaas moest verzuimen door ziekte, nam Arie Jan Meijer hem waar. Deze heette ons allen hartelijk welkom. In het bijzonder heette hij welkom de spreker van deze avond Rob Stolk uit Nieuwerkerk aan den IJssel en wethouder dhr. W. Pannekoek van de gemeente Krimpenerwaard. De grote zaal van De Drie Maenen was redelijk goed gevuld.
Alvorens de spreker het woord kreeg, werd de agenda afgewerkt:
1. Mededelingen: Kort werd het Plus-plaatjesalbum besproken. De goedlopende actie bij Plus Vergeer loopt ten einde en de ruilbeurs van 1 april a.s. in De Drie Maenen werd aangekondigd. Hiervoor werden vrijwilligers gevraagd.
2. De financiën werden besproken, enkele vragen hierover beantwoord en de kascommissie gehoord. Alles werd goed bevonden. Piet Jan Bos werd benoemd tot nieuw lid van deze commissie. De kascommissie bestaat nu uit Elly Dekker en Piet Jan Bos.
3. Ons nieuwe bestuurslid Pieter Geneugelijk werd voorgesteld. Hij kon helaas deze avond niet aanwezig zijn. Omdat er geen tegenkandidaten zijn en Pieter al toegezegd had plaats te willen nemen in het bestuur, is hij bij acclamatie vanaf heden toegevoegd aan ons bestuur.
Daarna kreeg spreker Rob Stolk het woord.
Stolk was projectleider bij ‘Stichting Hollandsche IJssel Altijd Anders’. Nu is hij vrijwilliger, spreekt en schrijft graag over lokale onderwerpen langs de Hollandsche IJssel, met als hoofdonderwerp de steenfabrieken. Dit alles met het doel ons warm te maken voor ons cultureel historisch erfgoed. Rob Stolk deed zijn lezing met behulp van een PowerPoint over de opkomst, glorietijd en afgang van de steenfabrieken langs de Hollandsche IJssel. Veel informatie kwam er tot ons met gelukkig ook wat beelden, waarvan er wat ons betreft meer van hadden gemogen.
Na de pauze ging de spreker weer verder, nu met name over de toekomst van de Hollandsche IJssel, de IJsseldijken en het toerisme. Veel bezienswaardigheden werden opgesomd. Dit gedeelte van de avond had veel weg van een promotiefilm voor de Hollandsche IJssel met haar omliggende dijken die -als het aan Stolk ligt- in de toekomst een Erfgoedlijn gaan vormen, zoals bijvoorbeeld de Hollandsche Waterlinies. Hiervoor is het nodig dat er een goede samenwerking komt tussen de provincies en de gemeenten, die aan de Hollandsche IJssel liggen. Ook culturele instellingen en bedrijven – uit het heden en het verleden -, die een band met de Hollandsche IJssel hebben, kunnen een belangrijke bijdrage leveren.
Vanuit de zaal werd opgemerkt dat nog lang niet alles langs de Hollandsche IJssel dit predicaat verdient. Met name werd er gewezen op de vervuiling van veel zellingen.
Na heel veel informatie was de avond ten einde. Arie Jan bedankte de spreker en alle aanwezigen en wenste ons wel thuis.
====================================================================================
VERSLAG VAN DE LEDENBIJEENKOMST OP VRIJDAG 11 NOVEMBER 2022
Als de grote zaal van ‘De Drie Maenen’ goed vol gelopen is met meer dan 120 personen, opent onze voorzitter Jan Suyderhoud de vergadering met een hartelijk welkom. Daarna heeft hij nog kort enkele mededelingen over onder andere ons jaarplan voor 2023 en de lopende expo ’70 jaar Watersnood 1953’ en ‘60 jaar Strenge Winter 1962-1963’ in onze oudheidskamer aan de Dorpsstraat.
Tevens heet Jan de beide sprekers van vanavond Dhr. Wim Heuvelman uit Gouderak en onze dorpsgenoot Dhr. Gert Heuvelman, hartelijk welkom.
Dan krijgt de eerste spreker Wim Heuvelman het woord om met zijn presentatie ‘Watersnood 1953 van Krimpen tot Gouda’ te beginnen. Aan de hand van beelden en filmpjes vertelt Wim zijn eigen verhaal. Allereerst het drama van Stormpolder waar hij woonde en de watersnood dus van dichtbij mee heeft gemaakt. De enorme storm, kou en dijkdoorbraken staan hem in het geheugen gegrift. Op maandag werd hij door zijn ouders erop uit gestuurd om richting Gouderak te fietsen om te zien en te horen hoe het met de familie daar was. Men had vernomen, dat het bij Ouderkerk goed mis was. Wat Wim onderweg zag aan verwoesting en chaos was dramatisch. Bij het gat in Ouderkerk was ondertussen de mogelijkheid om lopend en/of met de fiets op een breedte van 2 zandzakken te passeren. Wat was hij dankbaar dat zijn familieleden nog in leven waren. Wel was het huis van zijn oom ingestort en weggespoeld, maar de familie zelf is gespaard gebleven. (Familie den Braber uit de Schans). Wim toont ook drie korte filmpjes, zo’n 5 jaar geleden opgenomen van zijn eigen ervaringen en nog van twee andere personen uit Gouderak en Stolwijk. Tenslotte vertelt hij over zijn werkzaamheden bij het gemaal ‘De Hooge Boezem’, waar hij en anderen veel klassen en groepen tekst en uitleg geeft over het waterbeheer.
De pauze is als gebruikelijk voor veel ontmoetingen en gesprekken. Het halve uur is snel voorbij.
Dan is het tijd voor Gert Heuvelman. Gert en Wim zijn in de verte familie van elkaar, net zoals alle Heuvelmannen waar dan ook, familie van elkaar zijn. Dit wordt ter plekke uitgezocht!
Gert heeft een oude 8mm film over de strenge winter van 1962-1963 om laten zetten voor digitaal gebruik. Ook heeft hij een prachtige serie kleurenfoto’s meegebracht om te laten zien. De foto’s zowel de film is destijds door Gert zijn vader gemaakt. De prachtige beelden van de dichtgevroren IJssel laten ook de festiviteiten achter dorp zien begin maart 1963, die georganiseerd waren door ijsvereniging ‘Eendracht maakt Macht’. De rit per auto over de IJssel van Houthandel Heuvelman naar dorp en weer terug tot Gouderak ziet er spectaculair uit. Snel rijdende auto’s kwamen elkaar tegen, schaatsende en zwierende mensen onderweg, kinderen op een sleetje, gebonden achter een auto en een door pony’s getrokken arrenslee waren prachtig om te zien! Veel herkenbare plaatsen en huizen flitsen voorbij. De laatste beelden waren de ijsbrekers die de IJssel in kwamen om het ijs breken, nu de dooi was ingevallen. Velen van ons kunnen zich, bij het zien van de beelden het geluid nog herinneren.
Zo te horen zijn deze beelden een feest van herkenning geworden. Wat de film betreft valt het niemand op dat de film geen geluid heeft, want de verhalen van Gert, samen met de opmerkingen uit de zaal zorgen voor de nodige decibels.
Na een dankwoord van de voorzitter aan de sprekers –mét presentje- is het bijna half elf geworden. Niet iedereen gaat gelijk naar huis. We zijn nog lang niet uitgepraat.
Het was bijzonder fijn om deze vergadering te houden zonder beperkingen en regels. We konden weer samenzijn zoals voor de coronacrisis. Onze wens is dat het zo mag blijven.
De zaal was goed gevuld met geïnteresseerd publiek en nabestaanden van enkele Ouderkerkse oorlogsslachtoffers.
Klokslag 20.00 uur opende de voorzitter Jan Suyderhoud de vergadering met wat mededelingen. Verder vertelde hij dat Tinus Dekker het bestuur heeft verlaten en riep de aanwezigen op een bestuursfunctie te overwegen. Marijke de Bruin en Aagje Lingen waren herkiesbaar als bestuurslid en werden bij acclamatie herkozen.
Ook de financiën werden kort afgehandeld. Hierover waren geen vragen.
Petra Pols en Elly Dekker hadden de kascontrole over 2021 gedaan en in orde bevonden. Zij werden herbenoemd voor 2022.
Een kwartier later konden we starten met het programma voor deze avond. Drie bestuursleden hielden een lezing, genaamd ‘Zij die vielen …’ aan de hand van een PowerPointpresentatie over de negen oorlogsslachtoffers die ons dorp telt.
Nico Holdermans leidde de lezing in met de vliegtuigcrash in de Stormpolder op de eerste oorlogsdag 10 mei 1945 waarbij piloot Frans Looyen (1914-1940) om het leven kwam. Zijn lichaam spoelde tien dagen later bij Ouderkerk aan. Hij werd aanvankelijk op Begraafplaats IJsseldijk Noord 12 begraven en later in zijn eigen woonplaats Standdaarbuiten herbegraven.
Daarna begon Nico aan drie Ouderkerkse oorlogsslachtoffers:
Gerrit Wouter Slappendel (1914-1945),wonendIJsseldijk Noord (oude school in de Nesse),die op Bevrijdingsmorgen 5 mei 1945 als BS’er op de kop van de Lageweg op wacht stond om te beletten dat landverraders het dorp zouden verlaten. Dit moest Gerrit Wouter op de valreep met zijn leven bekopen. Gerrit Wouter werd 31 jaar.
Arie Houweling (1910-1945),wonend aan de Kerkweg, werd van zijn bed gelicht door de SD en van de ene gevangenis naar de andere en van het ene kamp naar het andere getransporteerd om tenslotte in concentratiekamp Neuegamme in Noord-Duitsland terecht te komen. Kort voor de bevrijding is hij met vele andere gevangenen op het schip Cap Arcona gezet in de baai van Lübeck. De Duitsers wilden zó alle bewijzen van het bestaan van kamp Neuengamme met z'n duizenden gevangenen uitwissen. Het schip werd door Engelse vliegtuigen verwoest. Er is van Arie nooit iets teruggevonden. Hij werd 35 jaar.
Pieter Vonk Noordegraaf (1883-1941) was in de vroege morgen van 8 december 1941 op zijn boerderij aan de IJsseldijk Noord aan het werk, toen een bom zijn boerderij verwoestte. Pieter overleefde het niet. Hij werd 58 jaar.
Aansluitend ging Aagje Lingen verder met de volgende vier oorlogsslachtoffers:
Bertus van Hoevelaken (1892-1944),garagehouder aan de Lageweg, verzette zich met hand en tand tegen de Duitsers, die het op zijn auto’s en motoren hadden voorzien. Hij werd verraden en op 12 oktober 1944 gearresteerd en vier dagen later langs de weg bij IJsselstein geliquideerd. Bertus is 52 jaar geworden.
Hendrik de Hoop (1898-1945), van de Kerkweg, die vrijwillig met zijn dertien jaar jongere broer Roelof meeging naar Maagdenburg in Duitsland om in de machinefabriek Buckou H. Wolff te werken. Kort voor de bevrijding is Hendrik vandaar gevlucht, ook al had zijn broer het afgeraden. Roelof is thuisgekomen, maar van Hendrik is nooit meer iets vernomen. Hendrik is 47 jaar geworden.
Bastiaan Pols (1915-1945), uit de Spreeuwenhoek, die aan het werk was op zijn scheepje dat voor de kant bij zijn ouders lag, toen hij door een bomscherf werd getroffen. Bastiaan rende nog over de dijk naar zijn ouderlijk huis, maar voor de deur, op de stoep liet hij het leven. Bastiaan is 29 jaar geworden.
Teunis Stouthart (1908-1945), uit het Zwaantje, was met zijn vrachtwagen, samen met zijn bijrijder, onderweg voor de voedselvoorziening. In Avereest, Drenthe, werd hij beschoten vanuit vermoedelijk een Engels vliegtuig. Teunis stierf ter plekke en is 37 jaar geworden.
Om 21.00 uur was het pauze, waarin als vanouds, onder het genot van een drankje veel en gezellig werd gepraat. Het waren in dit geval ook ernstige gesprekken.
Na de pauze was Arie Jan Meijer aan zet en nam ons mee naar de trieste afloop van nog twee slachtoffers:
Arie van Vliet (1918-1914), een schippersknecht uit Ouderkerk aan den IJssel, die omkwam door een scherf bij een bombardement in Brouwershaven. Arie werd 25 jaar.
Marinus Oosterom (1921-1944) werd tewerkgesteld in Berlijn bij Thermo Technik en later in een fabriek in Greifenburg, Oostenrijk, waar hij op 8 juni 1944 een dodelijk ongeluk kreeg. Marinus werd 22 jaar.
Vorig jaar, in het bijzijn van nabestaanden van Marinus is in Greifenburg de naam van Marinus op een monument geplaatst, waarop alle oorlogsslachtoffers van dit gebied (Oberes Drautal) zijn vermeld. Ook Arie Jan, die dit geregeld had met de organisatie aldaar, was erbij.
Arie Jan vertelde ook iets over de belangrijkheid van waarheidsvinding over personen die zo lang geleden zijn omgekomen. Niet alles klopt, wat wij op internet vinden, in boeken en tijdschriften lezen. Het is daarom belangrijk verschillende bronnen na te zoeken vóór we iets beweren en opschrijven. We hebben dit meegemaakt met Arie van Vliet, waar een persoonsverwisseling had plaatsgevonden.
Arie Jan besloot de presentatie met foto’s van ons oorlogsmonument aan ‘De Maenstand’, waaraan sinds vorig jaar een plaat met de negen namen van de Ouderkerkse oorlogsslachtoffers is toegevoegd. Hij benadrukte dat het hierbij gaat om oorlogsslachtoffers, die tijdens de oorlogsjaren 1940-1945 waren ingeschreven in de burgerlijke stand in Ouderkerk en dus hier woonachtig waren. Daarnaast zijn er personen, die in deze jaren niet meer in Ouderkerk woonden, maar wel als het gevolg van oorlogshandelingen of in de concentratiekampen zijn omgekomen. Hoewel hun namen niet op het monument staan, mogen we ook hen niet vergeten.
Jan sloot de avond af met een dankwoord en een cadeautje voor de sprekers.
We kunnen terugzien op een zeer geslaagde avond.
Verslag van de Statutaire ledenvergadering 2020-2021, vrijdagavond 12 november 2021 in ‘De Drie Maenen’ te Ouderkerk a/d IJssel.
Na twee jaar konden we eindelijk onze ledenvergadering houden. Vanwege de ongenode gast Covid-19 hebben we drie vergaderingen over moeten slaan. We moesten het met een geringe bezetting doen, maar degenen die er wél waren, waren zeer geïnteresseerd en betrokken. We begonnen onze vergadering met het officiële gedeelte. Opening door voorzitter Jan Suyderhoud, mededelingen van het bestuur, financiën met vaststelling jaarcijfers 2019 en 2020, de begroting 2021, de goedkeuring per e-mail van de kascommissie Corrie Heuvelman en Wim van den Hoog. De benoeming van een nieuwe kascommissie verliep vlot: Elly Dekker en Petra Pols stelden zich beschikbaar. Ook het aftreden van bestuursleden en het weer verkiesbaar stellen voor 2020 en 2021 werd geregeld. Theo Bakkers, Nico Holdermans, Arie Jan Meijer en Jan Suyderhoud zijn alle vier weer beschikbaar voor hun functie in ons bestuur. Heel fijn.
De voorzitter vertelde dat we sinds kort een ‘Theo Bakkerslaan’ hebben in ons dorp. Theo is al jarenlang ons bestuurslid. Ook bedankte de voorzitter degenen die hun bestuursfunctie wilde verlengen en heette de spreekster van deze avond welkom.
Na een korte pauze en nogmaals koffie (het wachten was op vier familieleden van de fam. Van Blankenstein) kon het programma verdergaan.
Voor haar lezing heeft Elsemarije Meijer, op dit moment studente aan de Universiteit van Amsterdam, veel onderzoek gedaan (voor haar werkstukken op havo en vwo) naar de familie Van Blankenstein, die 100 jaar lang (van 1818-1918), dus vóór de Tweede Wereldoorlog, een slagerij had in Ouderkerk. De familie was afkomstig uit het dorpje Amt Blankenstein in Duitsland. Twee leden van de familie zaten in de Tweede Wereldoorlog ondergedoken in Ouderkerk.
Het thema van de avond ‘Als een ooievaar op het dak van de Dorpskerk’, gaat over de Joodse familie Van Blankenstein in Ouderkerk’. Elsemarije legde eerst uit hoe zij aan dit thema is gekomen. Marcus van Blankenstein (1880-1964) heeft die uitdrukking ooit gebruikt. Wellicht heeft hij regelmatig het in-en uitvliegen van de ooievaars op het dak van onze dorpskerk aanschouwd toen hij nog in Ouderkerk woonde.
Elsemarije heeft zoveel mogelijk info en beelden over de afkomst en woongebieden van de familie Van Blankenstein kunnen vinden via archiefonderzoek en op internet. Aan de hand van die beelden hield zij haar lezing. Daarnaast heeft ze ook veel informatie gekregen tijdens interviews met mevr. G. Pak, familieleden van de familie Goudriaan en Elisabeth van Blankenstein.
Tot in hun Ouderkerkse tijd was de familie Van Blankenstein, vleeshouwer/slager van beroep. De slagerij was gevestigd aan de Dorpsstraat waar later (1918), dus nog vóór de oorlog slager Pak het bedrijf van hen overnam. De goede betrekkingen in Ouderkerk resulteerden in twee onderduikers tijdens de Tweede Wereldoorlog bij de families Pak en Goudriaan. Het waren Jacob (1884-1965) en Philip (1886-1944). Zij vonden een veilige plek in hun geboortedorp. Jacob heeft de Tweede Wereldoorlog overleefd. Philip is na vertrek uit Ouderkerk in Rotterdam opgepakt en gedeporteerd naar verschillende concentratiekampen en tenslotte in Auschwitz vergast.
Het was een zeer interessante avond en na afloop kreeg Elisabeth van Blankenstein het woord en las zij een brief voor van dhr. Wyvern aan Marcus, de opa van Elisabeth. Wyvern had Philip van Blankenstein in Auschwitz ontmoet en beschrijft de situatie in dit kamp.
De broer van Elisabeth had als dank een mooi dorpsgezicht van Ouderkerk geschilderd. Deze avond overhandigde hij dit aan Elsemarije. Hun dankbaarheid aan Elsemarije was groot en werd ook uitgesproken. Dit was een bijzonder moment.
De lezing werd onderbroken voor een pauze waarin gezellige en goede gesprekken plaatsvonden. In het tweede deel werden vooral de kinderen van Heijman van Blankenstein besproken, die allemaal in Ouderkerk geboren zijn.
Aan het einde van de avond bedankte de voorzitter Elsemarije en de aanwezigen en sprak de wens uit elkaar in het volgend voorjaar weer te treffen met een avond die geheel in het teken zal staan van onze negen oorlogsslachtoffers.
Op de eerste foto: Op de achterste rij van links naar rechts: Philip, Marcus, Hanna Zittend: Sientje, Jacob en Louis (de jongste en kleinste) Van Blankenstein.
Op de tweede foto de titel van de lezing: ‘Als een ooievaar op het dak van de Dorpskerk’.
De derde foto is rond 1902 genomen op de kop van de Kalverstraat. De twee meest rechtse mannen zijn Van Blankensteinen.
===============================================================================
Verslag van de ledenavond van 8 november 2019
Opening en mededelingen
In een redelijk gevulde zaal van ‘De Drie Maenen’ opende voorzitter Jan Suyderhoud de ledenavond met een hartelijk welkomstwoord, waarbij hij de spreker - ons bestuurslid Theo Bakkers - welkom heette. Daarna vertelde Jan het één en ander over onze plannen aangaande het komende jaar, waaronder de twee periodieken van ‘Op d’ IJssel’, respectievelijk no. 82 - februari en no. 83 - mei van het komende jaar. Beide bladen worden themanummers welke mogelijk zijn gemaakt door een donatie uit de opbrengst textielinzameling en van de RaboClub Support. No. 82 zal gaan over de Joodse mensen in ons dorp, zoals o.a. Philip van Blankenstein en familie. Dit nummer wordt verzorgd door Elsemarije Meijer en Marleen van Dieren, die hier studie en onderzoek aan hebben gewijd. No. 83 wordt een algemeen nummer over de Tweede Wereldoorlog en 75 jaar bevrijding in Ouderkerk aan den IJssel, met door onszelf geschreven artikelen en interviews. In verband met 75 jaar bevrijding, volgend voorjaar, kreeg bestuurslid Nico Holdermans het woord. Nico vertelde ons dat er gevorderde stappen in de gemeente Krimpenerwaard zijn om alle gedeporteerden en omgekomen Joodse mensen uit de Krimpenerwaard te gedenken, in navolging wat er landelijk rondom het Nationaal Holocaust Monument en de International Holocaust Memorial Day (27 januari) aan de gang is. Ook meldde Nico ons dat door de Historische Vereniging het initiatief is genomen om op het huidige monument van de Tweede Wereldoorlog op de ‘Maenstand’ een plaquette te plaatsen met de namen van Ouderkerkers die ten gevolge van de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Er zijn ongeveer acht á negen namen te noemen. Eén naam bracht Nico ons specifiek onder de aandacht, waar we bijna niets van kunnen vinden. Het betreft Hendrik de Hoop die volgens de oorlogsgravenstichting in Duitsland op 25 maart 1945 is omgekomen. Hij vroeg om meer informatie over deze persoon. De gesprekken met de Gemeente Krimpenerwaard, over beide zaken, zijn in volle gang en worden door Theo Bakkers en Nico Holdermans behandeld.
PowerPointpresentatie
Daarna kreeg Theo Bakkers het woord. Hij refereerde eerst aan het thema van Open Monumentendag 2019 met het landelijk thema ‘Plaatsen van Plezier’. Omdat Ouderkerk niet veel van dit soort ‘plaatsen’ had, hebben wij er ‘Feesten in Ouderkerk’ van gemaakt. Daarna presenteerde hij, via oude beelden op het grote scherm feestelijkheden ooit in ons dorp gehouden, zoals o.a.1898 de inhuldiging van Koningin Wilhelmina en 1913 het 100-jarig onafhankelijkheidsfeest. Prachtige erebogen en praalwagens werden stuk voor stuk getoond en voorzien van duidelijk leesbare tekst en verhalen. We staan ervan te kijken wat mensen vroeger op touw zette om deze feesten te vieren. De mooiste kostuums werden aangeschaft of vervaardigd. Het vele werk van burgers spatte van het scherm. En ja, overal was de burgervader met hoge hoed en ambtsketen letterlijk en figuurlijk het middelpunt. Ook verenigingen als IJsclub ‘Eendracht Maakt Macht’ en muziekvereniging ‘Excelsior’ werden in vol ornaat op het scherm getoond. IJsclub EMM werd opgericht in 1879 en de oudste muziekvereniging in de Krimperwaard ‘Excelsior’ in 1893. Prachtige beelden en mooie verhalen. Nog veel meer ‘Feesten in Ouderkerk’, ook van recenter data, zijn te zien in onze Oudheidskamer aan de Dorpsstraat. Zaterdagmiddag om de veertien dagen kunt u daar terecht.
Pauze
In de pauze werd onder het genot van een drankje heel wat afgepraat. Dit soort avonden kunnen we ook scharen onder ‘Plaatsen van Plezier’. Onder vrolijk gelach werden herinneringen opgehaald en het plezier van toen besproken.
Film
Na de pauze werd er een film uit 1979 vertoond, gemaakt door John Taal, onze helaas overleden, legendarische gemeentesecretaris uit vroeger tijd. Als er maar iets te vieren viel was Taal, gewapend met zijn filmapparatuur, van de partij. Deze film van 40 jaar geleden toonde allerlei feestelijkheden gedurende dat jaar in ons dorp. Het slaan van de eerste paal van het politiebureau en van een woonwijk aan de Lageweg met o.a. Burgermeester De Zeeuw. Een wielerronde op de Kerkweg, een zeer drukbezochte braderie in de Dorpsstraat, de aankomst van Sint-Nicolaas per helikopter en zijn intocht via de Dorpsstraat naar de feesthal bij Vis onderaan de Kalverstraat. Dan ook nog de nieuwjaarsreceptie van de gemeenteraad, schaatswedstrijden op de ijsbaan en Koninginnedag in het plantsoen. En dat allemaal in 1979. Vele gezichten en situaties werden herkend. Toen de voorzitter om 22.00 uur de aanwezigen vroeg of men ook het tweede gedeelte van de film nog wilde zien, klonk eensgezind het antwoord, dat men nog nÃet naar huis ging.
Zo kwam er aan deze mooie avond, als toegift, een half uur bij. Toen was het dan toch gedaan met dit ‘Feest van Herinnering’. Een avond om niet te mogen missen!
Jan bedankte Theo met een fles wijn en wenste ons allemaal wél thuis.
==================================================================================================
VERSLAG VAN DE STATUTAIRE LEDENVERGADERING VAN 15 MAART 2019.
Alle aanwezigen werden hartelijk welkom geheten door voorzitter Jan Suyderhoud. Hierbij meldde hij onze secretaris Tinus Dekker en Arie Jan Meijer wegens ziekte en familieomstandigheden af. Aansluitend deelde Jan het één ander mede, zoals de komende vrijwilligersmiddag op 3 mei a.s. in de kleine zaal van ‘De Drie Maenen’, het uitstapje van 18 mei a.s. naar de historische verenging in Capelle aan den IJssel, deze keer met eigen vervoer en over het thema van de volgende expo in ons pand aan de Dorpsstraat vanaf Open Monumentendag 2019: ‘Feesten in Ouderkerk’. Hij riep hierbij alle aanwezigen op foto’s en allerlei materiaal bij elkaar te zoeken voor deze expo. Aftredend in het bestuur is dit jaar secretaris Tinus Dekker, die aangegeven heeft dat hij graag wil blijven. De leden stemden in met een goedkeurend applaus.
Het financieel verslag werd besproken. Penningmeester Marijke de Bruin lichtte de extra kosten voor onze oudheidskamer toe. De kascommissie keurde de verslaglegging goed, zij werden bedankt door de voorzitter die hierbij ook een nieuw kascommissielid vroeg zitting te nemen. Wim van den Hoog gaat dit volgend jaar samen met Corrie Heuvelman doen. Wederom applaus.
Tenslotte kondigde de voorzitter de spreker van deze avond aan, dhr. Paul in het Veld van de Werkgroep Archeologie Krimpen. Paul legde eerst uit wat archeologie inhoudt en de werkwijze en de samenwerking van de werkgroepen in Krimpen en Ouderkerk. Hij vertelde van het ontstaan van de Krimpenerwaard en dit alles deed hij aan de hand van een PowerPoint presentatie met zeer interessante beelden. Wij kregen te horen en te zien wat zoal in ons dorp, Krimpen en omgeving, in de grond gevonden is. Soms d.m.v. iemand die met een detector door de weilanden loopt en andere keren bij graafwerkzaamheden. Deze vondsten vertellen ons een verhaal en de tijdsperiode ervan. Veel voorwerpen werden getoond en behandeld, zoals een zeldzame zilveren ring, een fluitje van een cent, spinklosjes, bikkels en tinnen miniatuurtjes. Het was pauze voordat we er erg in hadden. De werkgroep had achter in de zaal een lange tafel vol vondsten. Er was veel animo om dit alles te bekijken.
We hoorden hoe de werkgroep Archeologie werkt. Er mag nooit zomaar worden gegraven, er moet altijd een aanleiding zijn, zoals nieuwbouw en afgravingen. Daar letten zij dan ook op en trekken aan de bel voordat er gebouwd gaat worden. Er werden voorbeelden van onderzoek en vondsten in Krimpen getoond. Van belang wordt het aanstaande project van de afgraving van het EMK terrein in Stormpolder. Er worden momenteel in China speciale megatenten gemaakt waarin de graafwerkzaamheden zullen worden uitgevoerd. Dáár mogen trouwens onze amateurwerkgroepen pertinent niet komen. De archeologen mogen per camera meekijken tijdens het afgraven. Zij kunnen communiceren met de gravers, mannen in witte pakken en camera’s op hun helmen. Zij staan rechtsstreek in contact met een archeoloog. Zodra deze iets ziet ‘glimmen en schitteren’ kan hij met de gravers overleggen het graven te stoppen om te kijken wat er ligt. Men verwacht–gezien de geschiedenis van de omgeving- zeer interessante vondsten. Paul bracht nog een aardig ‘weetje’ naar voren. Het is namelijk zó dat als wij iets in onze eigen grond vinden, dat dieper ligt dan 30 cm, het niet óns eigendom is. Wij behoren het gevonden voorwerp te melden en af te staan. Dus de grond waarop onze huizen staan is niet meer dan 30 cm diep ons eigendom.
Zo kwam een zeer interessante en boeiende avond ten einde.
=========================================================================
Verslag van de ledenavond van 9 november 2018
Voorzitter Jan Suyderhoud opende de avond met een welkomstwoord, gevolgd door enige mededelingen. De lezingen gingen deze avond over het onderwerp “Zorg en Welzijnâ€, waarover in onze Oudheidskamer nu een expositie te zien is.
De eerste spreker was dr. Arie Knuistingh Neven, die terugblikte naar zijn leven als huisarts in Krimpen aan de Lek met zijn voordracht “Huisarts in de polder in de vorige eeuwâ€.
De geschiedenis van de huisartsgeneeskunde:
Hoe waren de leefomstandigheden in de 19e eeuw?
Er woonden veel mensen, vaak dicht op elkaar, er was geen schoon water, geen toilet en riool, het leven in een vochtig klimaat, eenzijdige voeding, zware arbeid, lange werktijden en bovendien nog onvoldoende artsen.
De meest voorkomende ziekten waren: cholera (buikloop)vanwege het waterrijke woongebied, eenzijdige voeding, strenge winters, zware arbeid en lange werktijden, tuberculose (longen), ingewandsziekten, tyfus, huidaandoeningen, kinderziekten en bovendien een “fatalistische “ houding: “het is nu eenmaal zoâ€.
Pas in de 19e eeuw werd een geneesheer door de Gemeente benoemd en werden er voor zijn taakuitvoering regels vast gesteld. In1882 wordt dr. C.J. Gorter benoemd die later werd opgevolgd door dr. van Omme. Hij werd gedurende de eerste wereldoorlog (1914-1918) opgeroepen om als gezondheidsofficier op te treden. In die periode had Ouderkerk geen arts.
Waren er in 1900 in ons land 2200 artsen (waarvan 130 specialist), in 1997 waren dat er 25.000, waarvan 30% huisarts, en thans zijn dat er 70.795 waarvan 15 % huisarts.
In 1941 stelde de Duitse bezetter het ziekenfonds in, waaraan 70% van de bevolking deelnam. (AZGO in Gouda). Pas in 2006 zou de zorgverzekering voor iedereen verplicht worden. De huisarts werd poortwachter. Hij verwees de patiënt eventueel verder. Het aantal medische mogelijkheden nam sterk toe (in 1946 werd penicilline uitgevonden). De doktersassistente nam veel werkzaamheden over, waardoor de arts zelf 90% van de gevallen kon behandelen.
In 1939 vestigde dr. W.J. Leeuwenburg zich in ons dorp na overname van de praktijk van dr. van Omme. Zijn wedde vanuit de gemeente bedroeg in 1941 400 gulden per jaar. In 1964 werd hij tevens apotheekhouder. In 1961 werd Het Groene Kruis ingericht als consultatiebureau, waarvan hij de voorzitter werd. Men kon zich daar wekelijks douchen. In deze periode ontstond er ook een kraaienziekte (te vergelijken met hondsdolheid), die voor een aantal personen, die “gepikt†waren, tot ziekenhuis opname leidden. Dr. Leeuwenburg was een fervent bestrijder van roken. Hij kon er niet genoeg tegen waarschuwen. Verder was hij een pleitbezorger van hoogtezon voor kinderen.
Na zijn pensionering in 1975 nam dr. A.W. Vegter de artsenpraktijk over en verhuisde van de Dorpsstraat naar de Essenlaan. Later kwamen daar dr. H. Maas en dr. J. Nauta bij.
De spreker besloot met een korte toelichting van de â€ziekte van Duchenneâ€, van de bestrijding ervan zet hij zich in. Deze fatale spierziekte, die zich rond het 4e levensjaar openbaart, leidt na het 12e levensjaar tot leven in een rolstoel: het bewegen wordt steeds moeilijker, de longen en het hart functioneren steeds slechter, en meestal eindigt het leven rond het 18e levensjaar.
Met de opbrengst van de verkoop van zijn boek “Mijmeringen van een huisarts in het poldergebied†wil hij een steentje bijdragen aan de financiering van het onderzoek naar deze ziekte.
Na de pauze was het woord (en beeld) aan drs. Henk Vermeulen, hoofddocent Geschiedenis aan een lerarenopleiding.
Hij gaf inzicht in de ontwikkeling van de armenzorg tussen 1850 en 1950, zowel uit het oogpunt van de bedeelden (armen) als wel van de mensen, die de zorg regelden, veelal de beter-gesitueerden.
De titel luidde “Steenbakkers, boeren en bedeeldenâ€.
Waarom is er armoede? De visie uit die tijd was: 1. Scheppingsorde, 2. door eigen schuld, 3. weinig opvoeding, 4. maatschappelijke situatie.
Waarom armenzorg? Deels uit naastenliefde (christelijke grondslag), deels om arbeidsonrust te voorkomen. Er was in de 19e eeuw nog weinig of geen sociale wetgeving, het geld voor de “bedeling†kwam hoofdzakelijk van de kerken (collectes), van de beter gesitueerden (rijkere inwoners zoals steenbakkers en boeren) en van de gemeentelijke overheid, dus uit de openbare middelen. De ondersteuning werd bij voorkeur gegeven in goederen i.p.v. in geld, omdat veel armen in de visie van de rijken niet met geld konden omgaan. De bakker leverde in opdracht van het armbestuur brood, de kolenboer de brandstof. De arts werd betaald door het armenbestuur, waarvoor de gemeente regels had opgesteld. Onderwijs en begrafenissen werden eveneens door de Gemeente bekostigd. Eigenlijk was het uitgangspunt van armenzorg , dat het een particulier zaak was en dat de overheid alleen bijsprong, als het niet anders kon. Het was een gunst, dat je ondersteuning kreeg.
Langzamerhand veranderden de gunsten in rechten: In de periode 1919-1965 kwam een solide wetgeving tot stand: Arbeidswet, Ziektewet, Kinderbijslag, Ouderdom, Algemene Bijstand, om een paar belangrijke te noemen. Vooral de Algemene Ouderdoms Wet (AOW) in 1957 (“vader Dreesâ€) was een geweldige doorbraak.
De voordracht met veel realistische voorbeelden gaf een duidelijk beeld van de ontwikkeling van armoede bestrijding en het voorkomen ervan.
De voorzitter dankte hierna de beide sprekers met een geschenk en sloot deze ledenvond af.
==============================================================
Verslag statutaire ledenvergadering met lezing van 16 maart 2018
Voorzitter Jan Suyderhoud opende vergadering met een welkomstwoord aan de leden en de spreker voor deze avond Cees Loeve. Wegens ziekte kon penningmeester Marijke de Bruin helaas niet aanwezig zijn.
De excursie op 19 mei naar Vlaardingen werd aangekondigd evenals de aanstaande expo, die het thema Zorg en Welzijn gaat tonen en waar nog attributen voor gezocht worden.
Hij verzocht de aanwezige RABO-leden hun stem bij de komende Clubkas campagne ook op onze vereniging uit te brengen, wat de grote van de te ontvangen donatie ten goede komt.
Voorts het dringende verzoek voor hen die dat nog niet hebben gedaan om de contributie voor 2018 te betalen.
Er waren geen vragen of opmerkingen over het financiële overzicht, waarvan de leden reeds een overzicht hadden ontvangen. De kascommissie bij monde van Kees Mul keurde de jaarstukken goed. De nieuwe kascommissie zal worden gevormd door de dames Corrie Heuvelman en Petra Pols .
De bestuursleden Marijke de Bruin (penningmeester) en Aagje Lingen (algemeen lid) kwamen in aanmerking voor aftreden, maar stelden zich herverkiesbaar. Zij werden beiden bij acclamatie herkozen.
De voorzitter besprak hierna de reeds aan de leden toegestuurde oproep voor vrijwilligers.
Jan Vogel werd in de gelegenheid gesteld zijn zojuist verschenen fotoboek over zijn familie, waarin ook hun periode in Ouderkerk, te presenteren en hij overhandigde een exemplaar daarvan aan de voorzitter.
Hierna begon Cees Loeve zijn presentatie “De watersnood van 1953â€, met het accent op onze Krimpenerwaard, waarvan alle plaatsen/dorpen de revue passeerden..
Door de eeuwen heen hebben er tientallen dijkdoorbraken in dit gebied plaatsgevonden. De doorbraak van 1953 was wel een bijzondere. Er was sprake van een springvloed, hetgeen inhoudt, dat er meerdere factoren aanwezig waren, waartegen niets bestand was. Een zware noordwester storm met snelheden van meer dan 140 km/uur, die zich samenperste in de engte tussen Engeland en de Lage Landen, zorgden er voor, dat het water tegen de dijken beukte en het westen voor een groot deel onder water zette. De dijken waren helaas niet berekend op de hoogst bereikte waterstand van 3.85 m boven N.A.P.
In totaal vielen er in totaal 1836 doden te betreuren, waarvan in ons dorp 2 en in Krimpen 4. Direct na het ontstaan van de noodtoestand kwamen de hulpdiensten al in het geweer, waaronder veel militairen, die over groot materiaal beschikten. De doorbraken, die op zaterdag ontstonden, waren op zondagavond reeds -provisorisch- gedicht, vaak met behulp van sloopschepen en zandzakken om de stormgaten snel op te vullen.
Overigens was de waterschade in onze omgeving “beperkt†tot de polder Geer en Zijde en de Stormpolder. Een goede beschrijving van de noodtoestand werd door Aagje Lingen in dichtvorm voorgedragen.
Er werd een groot aantal foto’s getoond, die velen nog niet eerder gezien hadden.
Een zeer indrukwekkende herinnering aan die barre tijden, 65 jaar geleden.
Cees Loeve werd bedankt voor zijn boeiende lezing en ontving hiervoor van de voorzitter een geschenk.
=======================================================================
Verslag van de ledenbijeenkomst op vrijdag avond 10 november 2017
Opening door de voorzitter en mededelingen
Voorzitter Jan Suyderhoud opende de vergadering met een welkom aan de aanwezigen en met enige plannen voor volgend jaar en wel: ons volgende blad in februari, een uitstapje in mei 2018 naar Vlaardingen met de Tijdgeest en de volgende tentoonstelling vanaf september 2018 over Gezondheidszorg in Ouderkerk. Hij riep de aanwezigen op allerlei spullen en documenten van en over o.a. huisartsen en andere zaken op dit gebied uit te lenen voor de tentoonstelling. Verder vroeg de voorzitter de leden op eens na te denken over een eventuele vrijwilligers- of bestuursfunctie in onze vereniging, daar de leeftijd van sommigen helaas parten gaat spelen. Ook kondigde hij een stemming uit de losse pols- aan, over onze volgende ledenvergadering op 16 maart 2018. Hij had, zo zei hij, een luxeprobleem aangaande de spreker van die avond. Er zijn twee mogelijkheden:
1) Linda Driesen, werkzaam voor onze gemeente zou kunnen spreken over de nieuwe monumentenzorg in de Krimpenerwaard en wat dat voor ons dorp betekent..
2) Cees Loeve uit Krimpen aan den IJssel met een presentatie over de Watersnood van 1953 in onze waard, dan alweer 65 jaar geleden.
De handen gingen omhoog en het merendeel wilde graag de lezing over de Watersnood .
Ook memoreerde de voorzitter het op Open Monumentendag uitgegeven boekje Rondje Ouderkerk, te verkrijgen in onze oudheidskamer voor euro 2,-.
 |
|
Lezing Boeren, Burgers en Buitenlui
Daarna kreeg Theo Bakkers het woord over het thema van Open Monumentendag 2017.en onze tentoonstelling van dit jaar, namelijk: Boeren, Burgers en Buitenlui. Theo deed dit aan de hand van een PowerPoint presentatie. Eerst legde hij uit en liet ons zien, waar het begrip Boeren, Burgers en uit Buitenlui vandaan komt. De zogenoemde Klepperman klepperde met een houten apparaat (soort ratel) en liep in stad en land langs de huizen om de bewoners belangrijk nieuws te melden en de tijd om te roepen. Vaak was hij ook lantaarnaansteker en niet het minst belangrijk, brand- en nachtwacht. Later werd hij omroeper die ook geboorten en overlijden omriep.
In Ouderkerk was Huig Kreuk (1870-1943) zon omroeper. Voor de Klepperman nieuws begon te roepen, riep hij: Boeren, burgers en buitenlui, daarna kwam het nieuws dat hij te brengen had.
Theo Bakkers vertelde verder over Open Monumentendag, onze tentoonstelling en over het leven van vroeger. Enkele voorbeelden:
Broeder
Er kwam ter sprake dat een broeder uitgedeeld werd door een vrouw aan de kinderen uit de buurt. Theo Bakkers vroeg zich hardop af wat een broeder kon zijn. Een van de aanwezige leden hielp ons uit de droom. Het was een ronde koek, die werd gebakken en uitgedeeld in de buurt, bij de geboorte van een kind. We zagen op het scherm een tekening van zo een vrouw en kinderen.
Noodslachting
Ook noodslachting kwam in de presentatie aan de orde. Zo een slachting werd aangekondigd door een omroeper. Hij riep door een toeter waar en wanneer de noodslachting was. In Ouderkerk is dit fenomeen tot in de jaren 60 van de vorige eeuw een feit geweest. Dan was er iets onschuldigs met een dier aan de hand waardoor het geslacht moest worden. De inwoners van ons dorp werden er op deze wijze van in kennis gesteld waar en wanneer zij zeer voordeling het vlees konden kopen.
Rond tien uur sloot de voorzitter de vergadering en overhandigde de spreker een geschenkje.
==============================================================
Verslag van de statutaire ledenvergadering vrijdag avond 10 maart 2017
De avond werd geopend met een welkomstwoord door voorzitter Jan Suyderhoud.
Na een kort overzicht van de activiteiten van het vorige jaar en de geplande voor dit jaar, werd een toelichting gegeven op de jaarcijfers en het budget. Er werd gewezen op de Rabobank Clubkas Campagne, waaraan onze vereniging ook meedoet. De kascommissie, bij monde van Wim van der Hoog, deelde mee geheel akkoord te gaan met de financiele cijfers over 2016 en Petra Pols was bereid om in de commissie voor 2017 zitting te nemen.
Hierna vond bij acclamatie de herverkiezing plaats van Arie Jan Meijer en Jan Suyderhoud.
Vervolgens hield Cristel Stolk van het Streekarchief Midden-Holland een lezing over Voorouderonderzoek. Zij heeft eerder twee cursussen Voorouderonderzoek op het internet gegeven bij SCO en een derde zal vanaf 30 maart 2017 worden gehouden.
Met TV programmas als Verborgen Verleden staat voorouderonderzoek weer flink in de belangstelling. Hoe gaat genealogisch onderzoek eigenlijk in zijn werk en welke bronnen zijn er in archieven en op het internet te vinden ?
Cristel Stolk gaf hier antwoord op met vele voorbeelden van Ouderkerkse families en ook met gebruik te maken van het internet. Typische vragen zijn: Wie waren mijn voorouders? Waar woonden ze? Wat deden ze? Hoe zagen ze eruit? Wat maakten ze mee? Je begint eerst met jezelf, ouders, grootouders en naaste familie, daarna kun je in de archieven en op internet verder gaan speuren. Ook kwam de betekenis en het voorkomen van familienamen en voornamen ter sprake. Gebruikt werden, met voorbeelden uit de zaal, websites met databanken zoals: www.cbgfamilienamen.nl en https://www.meertens.knaw.nl/nvb/
Bij: Waar woonden ze, kwam naar voren dat er vroeger vaak andere huis adressen werden gebruikt, met name in Ouderkerk: Wijk A, B en C en daarvoor ook Z nummers, nu zijn dat de Dorpsstraat en de IJsseldijk-Noord en -West. De voorzitter riep op om naar deze omnummering een onderzoek te doen. Oude kranten, te vinden op internet zoals de Goudsche Courant en de Schoonhovensche Courant, zijn ook bronnen van veel informatie, zie hiervoor de website: http://www.erfgoedkrimpenerwaard.nl/index.php/digitale-kranten .
Oude familiefotos en fotos van schoolklassen, jubilea, uitjes of bijeenkomsten geven ook veel informatie, vooral als er bij staat wie het zijn, zie hiervoor ook onze rubriek: Wie o wie.
Bij: Wat beleefden onze voorouders, werd verwezen naar onze Grote geschiedenis en naar de burgerlijke stand, testamenten, weeskamers en notariele akten.
Ten slotte werd opgemerkt dat al dit onderzoek: leuk, verslavend en nooit af is. Je komt nog eens ergens, je leert over je voorouders, je leert over de geschiedenis, je krijgt contact met andere mensen en met familieleden.
De gezellige en leerzame avond werd beeindigd met de beantwoording van enkele vragen, waarna de voorzitter de spreekster bedankte en haar een geschenk overhandigde.
=============================================================
Verslag van de ledenavond op vrijdag avond 11 november 2016
Na enige mededelingen van voorzitter Jan Suyderhoud begon de lezing, die dit keer niet vanaf het podium werd gehouden, maar vanaf de eerste rij, waar oud-middenstanders het woord voerden onder leiding van Cees Loeve. De geschiedenis van deze middenstanders is al eerder gepubliceerd in ons blad, opgetekend door Jan Verzijl en Aagje Lingen-Pols. Op deze basis is nu een diavoorstelling gemaakt met beelden van de families, de door hen gebruikte voertuigen en hun winkels. Zij vertelden aan de hand van deze diapresentatie de geschiedenis van hun bedrijven, met leuke details uit lang vervlogen tijden.
Als dank voor hun medewerking ontvingen de deelnemers een kleine chocolade attentie van een andere bekende winkelier, de Berekuil.
 |
 |
 |
||||
 |
 |
 |
||||
==============================================================
Verslag van de statutaire ledenvergadering van vrijdag 18 maart 2016 met lezing over oude tegels door dhr. J. H. van den Berge.
De avond werd geopend met een welkomstwoord door voorzitter Jan Suyderhoud.
Na een kort overzicht van de activiteiten van het vorige jaar, de toelichting op de jaarcijfers en het budget, deelde de kascommissie bij monde van mw. Vonk Noordegraaf mee met de financiele cijfers van 2015 accoord te gaan en was Cees Mul bereid om in de commissie voor 2016 zitting te nemen.
Hierna vond bij acclamatie de herverkiezing plaats vn de heren Theo Bakkers en Nico Holdermans, beide lid van het bestuur.
Vervolgens hield dhr. J.H.van den Berge een lezing over Oude Tegels. Tegels dienen nog steeds als bescherming en decoratie van wand of muur. De geschiedenis en het gebruik van deze tegels van de grijze oudheid tot en met het heden in Nederland werd met fraaie beelden ondersteund. 5000 jr geleden maakten de Soemeriers (leefden in Mesopotami, ongeveer het huidige Irk) al tegels voor wanden en vloeren. Overigens, het woord tegel is afgeleid van het Latijnse tegul. Via Egypte, Noord Afrika, Spanje, Italie en de zuidelijke Nederlanden, komen we uiteindelijk bij de tegelbakkers in onze regio van Rotterdam en Gouda terecht. De grondstof voor tegels was leem, dat in de zon werd gebakken, maar dan blijft de tegel wel broos. Later werd de lemen tegel transparant geglazuurd en daardoor beschilderbaar en harder. Met de komst van het zgn. spijkerschrift -c.8000 v.Chr. ontstond het leesbare kleitablet. Van veel tegelwerk uit de oudheid werden prachtige fotos getoond.
Na de pauze lag het accent op de Nederlandse tegel, en in het bijzonder die zoals te vinden in de Krimpenerwaard. Het merendeel daarvan kwamen van De Swaan (1621-1730) uit Gouda.
Zo werden vindplaatsen getoond van de Dorpsstraat, IJsseldijk Noord en West, Oudelandseweg, Lageweg, Zuidbroek en Bergambacht.
Helaas is wereldwijd door de tand des tijds, slopen en oorlogen, veel verloren gegaan.
Gelukkig bestaan er nog veel afbeeldingen van deze artistieke muur- en vloerbekledingen
Tot slot bedankte de voorzitter de spreker en overhandigde hem een geschenk.
 |
 |
|||
 |
 |
=========================================================