Ledenbijeenkomsten
Op deze jaarvergadering opende onze voorzitter Jan Suyderhoud de avond met ons allen welkom te heten, samen met de sprekers Olaf van Twist en Arie de Gelder van het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard (HHSK). Hij vertelde over onze plannen aangaande het te maken fotoboekje ter gelegenheid van ons 25-jarig jubileum. Er moeten onbekende foto’s van Ouderkerk in komen, die niet in voorgaande boekjes staan. Hij deed wederom de oproep om in de ‘oude doos’ te kijken en ons wat foto’s uit te lenen om een goede scan te kunnen maken. Ook wekte hij de aanwezigen op in onze oudheidskamer te gaan kijken naar onze gedeelde expositie ‘25 jaar Historische Vereniging Op d’IJssel’ en ‘100 jaar Oefening en Stichting’. Over de financiën zijn geen bijzonderheden te melden en de kascommissie Marijke de Groot en Elly Dekker hebben de cijfers nagezien en goed bevonden. Applaus! Er werd een nieuw kascommissielid gevraagd in de persoon van Corrie Heuvelman. Zij stemde in. Applaus!
Aftredend in het bestuur zijn dit jaar ons oudste bestuurslid Theo Bakkers en Nico Holdermans, bestuurslid vanaf het begin. Zij stemden beide in met verlenging. Applaus!
De voorzitter van Stichting Archeologie Krimpenerwaard (SAK) Paul in het Veld vroeg het woord en complimenteerde het bestuur aangaande het vele werk dat we voor de vereniging verzetten. Applaus!
Daarna gaf Jan Suyderhoud het woord aan de eerste spreker Olaf van Twist, archivaris van HHSK. Hij vertelde over de geschiedenis en het beheersgebied van HHSK. Vorig jaar heeft de organisatie haar 750-jarig bestaan gevierd. Het beheersgebied van HHSK is een deelgebied dat bestaat uit stad- kassen- en weidegebied, waaronder de laatste de Krimpenerwaard hoort. Het waterschap dateert van 14 mei 1273. We zagen op het scherm een foto van een document dat naar aanleiding van deze gebeurtenis ooit is gemaakt. Ook vertelde hij uitgebreid over overstromingen in het verleden, dijken en polders in onze waard. Arie de Gelder lichtte sommige onderwerpen breder toe en ook de aanwezigen hadden tussendoor vragen en opmerkingen. Tot slot liet hij een mooi filmpje zien dat gemaakt is ter gelegenheid van het 750-jarig bestaan van HHSK, waar Toon van der Klugt -dijkgraaf- over onze IJsseldijk fietst en verteld over het reilen en zeilen van HHSK.
Na een gezellige pauze ging de tweede spreker van de avond Arie de Gelder, teamleider beleid waterkeringen bij HHSK, dieper in op onze veiligheid achter dijken. Hij was eerder onderhoudsmanager van de stormvloedkering in Krimpen aan den IJssel en memoreerde uitvoerig Johan van Veen (1883-1959), waterstaatkundig ingenieur en bedenker van de deltawerken. Van Veen leverde 29 januari 1953 zijn plannen voor Zeeland en Zuid-Holland in. Hij was specifiek bang voor onze IJsseldijk. Een paar dagen later ging het goed mis! Van Veen is persoonlijk, via Gouda, bij het geslagen gat ter hoogte van de voormalige Gereformeerde Kerk gaan kijken. Naar aanleiding van Watersnood 1 februari 1953 zijn er veel plannen van Van Veen gerealiseerd. De Maaslandkering en de Hollandsche IJsselkering (HIJ) werden getoond en besproken. Er kwamen bekende foto’s langs van Ouderkerk en Gouderak.
De spreuk: ‘Wie water deert, die water keert’ zegt veel. Als ons het water niet deert en we niets doen, zal in de toekomst het grootste deel van Nederland weer onder water komen te staan. Het is dus van belang alert te blijven en de handen, zo nodig, uit de mouwen te steken. Dat hebben onze voorouders ook gedaan, getuige de foto’s die getoond werden als voorbeeld bij deze spreuk. Op de foto’s van 1953 bij het dichten van het 40 meter grote gat in onze IJsseldijk ter hoogte van de voormalige Gereformeerde Kerk zijn boeren en burgers te zien die ter plaatse met schoppen en zandzakken in de handen een gedeelte van de nacht en de dag erna onafgebroken werkten (31 januari-1 februari 1953).
Ten slotte werden er op het scherm allerlei mogelijkheden getoond en besproken om de stijgende zeespiegel te keren. ‘Wie water deert – die water keert’.
Het was een zeer interessante en leerzame avond.
Sprekers Olaf van Twist en Arie de Gelder
Uitleg Deltawerken door Arie de Gelder
Jan sloot af met de aanwezigen en de sprekers te bedanken, waarbij de laatsten een presentje ontvingen.
De aanwezigen werden verrast met een cadeautje van HHSK. Een mooie doos met daarin een gedenkplaatje/speld, kaarten en een velletje gelegenheidspostzegels van HHSK-750 jaar.
Borstbeeld van Johan van Veen (1893-1959) langs de IJsseldijk te Capelle aan den IJssel. Hij kijkt tevreden richting Hollandsche IJsselkering een onderdeel van zijn Delta-Plan
Deze avond wisten zo’n 130 mensen de weg naar de najaarsledenavond van onze vereniging te vinden. Het programma zowel de sprekers trokken hun aandacht. ‘Heuvelman Hout’, vroeger ‘Houthandel Heuvelman’ is een zeer oud en bekend bedrijf in ons dorp. Menig man, vader en opa werkt er óf heeft er gewerkt.
Voor een volle zaal van ‘De Drie Maenen’ verwelkomde voorzitter Jan Suyderhoud de gasten en heette de gastsprekers Wim van der Hoog en Gert Heuvelman speciaal hartelijk welkom. Daarna deed hij enkele mededelingen over de plannen van onze vereniging voor 2024. ‘Een nieuw fotoboekje met onbekende foto’s staat op stapel en daar hebben we uw oude foto’s voor nodig’, zei hij. Dezelfde oproep was al gedaan in het pas verschenen oktober-nummer van ons blad en op de website. Dat de mensen enthousiast hierover zijn, bleek al op deze avond, want één persoon kwam al met een pakketje oude foto’s aan en een ander zegde toe.
Daarna kon de presentatie ‘Heuvelman Hout Toen & Nu‘ beginnen.
Ons lid Wim van der Hoog -die al 38 jaar bij ‘Heuvelman Hout’ werkt- kreeg als eerste het woord. Hij presenteerde ‘Heuvelman Hout Nu’ en nam ons mee in het hedendaagse bedrijf van de houthandel. We stonden aan de oever van de IJssel bij het lossen van de coasters. Daarna mochten we mee naar binnen waar Wim vertelde aan de hand van korte, vooraf opgenomen filmpjes hoe alles reilt en zeilt in het bedrijf. Hij liet mensen aan het woord voor uitleg bij de enorme draaiende machines. We waande ons zelf in de zagerij, schaverij en slijperij van de voor ons zo bekende -in de volksmond- ‘Houthandel Heuvelman’, langs de IJsseldijk van ons dorp. Dat het in het bedrijf er zó aan toe gaat, hadden veel van ons geen idee over. Het applaus na de lezing liet geen twijfel mogelijk. Het was geweldig interessant om eens even binnen te mogen kijken!!
In de pauze werden getrakteerd door het bedrijf op een consumptie. Overal stonden groepjes mensen te praten. Het was een reünieachtige sfeer.
Na de pauze was ons lid Gert Heuvelman aan zet voor het tweede gedeelte van de avond middels oude beelden en film. Hij presenteerde ‘Heuvelman Hout Vroeger’. Aanvankelijk is Hein Heuvelman in 1876 zijn bedrijf in hout, steen, teerproducten en zelfs varkens begonnen aan een ander stukje IJsseldijk, naast Oliehandel Terlouw (nu autobedrijf Blok) en daarna verhuisd naar de huidige locatie die steeds verder is uitgebreid, ook binnendijks zoals wij het nu nog kennen. Gert -een nazaat van de oprichter- nam ons mee middels oude foto’s en een pas gedigitaliseerde film van eind jaren ‘50 van de vorige eeuw. We zagen hoe het bedrijf is op- en uitgebouwd. Het zware sjouwwerk van werknemers. Ook het werk op de coasters met houtlading werd uitgebreid getoond. Velen van ons zagen hun vader, opa, oom of andere bekenden langskomen. Op die manier stapte we het bedrijf eind jaren ’50 van de vorige eeuw weer binnen. De beelden van de IJsseldijk, waar kinderen speelden, auto’s (nu oldtimers) reden en waar zelfs ‘blinde Jan’ met zijn vrouw voorbijkwamen, riepen nostalgische gevoelens op. Dat aan de film geluid ontbrak was niet hinderlijk. Gert vertelde zijn verhaal erbij en de opmerkingen vanuit de zaal maakten het geheel compleet.
Zo’n avond smaakt naar meer. Echt geweldig dat leden van onze vereniging dit voor elkaar boksten. Jan bedankte het tweetal hartelijk met een presentje en de zaal applaudisseerde overluid.
Ook voor de aanwezigen was een bedankje voor hun komst en bij het weggaan een presentje van ‘Heuvelman Hout’.
Verslag van de Statutaire Ledenvergadering op vrijdag 17 maart 2023 in De Drie Maenen te Ouderkerk aan den IJssel.
Omdat onze voorzitter Jan Suyderhoud helaas moest verzuimen door ziekte, nam Arie Jan Meijer hem waar. Deze heette ons allen hartelijk welkom. In het bijzonder heette hij welkom de spreker van deze avond Rob Stolk uit Nieuwerkerk aan den IJssel en wethouder dhr. W. Pannekoek van de gemeente Krimpenerwaard. De grote zaal van De Drie Maenen was redelijk goed gevuld.
Alvorens de spreker het woord kreeg, werd de agenda afgewerkt:
1. Mededelingen: Kort werd het Plus-plaatjesalbum besproken. De goedlopende actie bij Plus Vergeer loopt ten einde en de ruilbeurs van 1 april a.s. in De Drie Maenen werd aangekondigd. Hiervoor werden vrijwilligers gevraagd.
2. De financieen werden besproken, enkele vragen hierover beantwoord en de kascommissie gehoord. Alles werd goed bevonden. Piet Jan Bos werd benoemd tot nieuw lid van deze commissie. De kascommissie bestaat nu uit Elly Dekker en Piet Jan Bos.
3. Ons nieuwe bestuurslid Pieter Geneugelijk werd voorgesteld. Hij kon helaas deze avond niet aanwezig zijn. Omdat er geen tegenkandidaten zijn en Pieter al toegezegd had plaats te willen nemen in het bestuur, is hij bij acclamatie vanaf heden toegevoegd aan ons bestuur.
Daarna kreeg spreker Rob Stolk het woord.
Stolk was projectleider bij Stichting Hollandsche IJssel Altijd Anders. Nu is hij vrijwilliger, spreekt en schrijft graag over lokale onderwerpen langs de Hollandsche IJssel, met als hoofdonderwerp de steenfabrieken. Dit alles met het doel ons warm te maken voor ons cultureel historisch erfgoed. Rob Stolk deed zijn lezing met behulp van een PowerPoint over de opkomst, glorietijd en afgang van de steenfabrieken langs de Hollandsche IJssel. Veel informatie kwam er tot ons met gelukkig ook wat beelden, waarvan er wat ons betreft meer van hadden gemogen.
Na de pauze ging de spreker weer verder, nu met name over de toekomst van de Hollandsche IJssel, de IJsseldijken en het toerisme. Veel bezienswaardigheden werden opgesomd. Dit gedeelte van de avond had veel weg van een promotiefilm voor de Hollandsche IJssel met haar omliggende dijken die -als het aan Stolk ligt- in de toekomst een Erfgoedlijn gaan vormen, zoals bijvoorbeeld de Hollandsche Waterlinies. Hiervoor is het nodig dat er een goede samenwerking komt tussen de provincies en de gemeenten, die aan de Hollandsche IJssel liggen. Ook culturele instellingen en bedrijven uit het heden en het verleden -, die een band met de Hollandsche IJssel hebben, kunnen een belangrijke bijdrage leveren.
Vanuit de zaal werd opgemerkt dat nog lang niet alles langs de Hollandsche IJssel dit predicaat verdient. Met name werd er gewezen op de vervuiling van veel zellingen.
Na heel veel informatie was de avond ten einde. Arie Jan bedankte de spreker en alle aanwezigen en wenste ons wel thuis.
====================================================================================
VERSLAG VAN DE LEDENBIJEENKOMST OP VRIJDAG 11 NOVEMBER 2022
Als de grote zaal van De Drie Maenen goed vol gelopen is met meer dan 120 personen, opent onze voorzitter Jan Suyderhoud de vergadering met een hartelijk welkom. Daarna heeft hij nog kort enkele mededelingen over onder andere ons jaarplan voor 2023 en de lopende expo 70 jaar Watersnood 1953 en 60 jaar Strenge Winter 1962-1963 in onze oudheidskamer aan de Dorpsstraat.
Tevens heet Jan de beide sprekers van vanavond Dhr. Wim Heuvelman uit Gouderak en onze dorpsgenoot Dhr. Gert Heuvelman, hartelijk welkom.
Dan krijgt de eerste spreker Wim Heuvelman het woord om met zijn presentatie Watersnood 1953 van Krimpen tot Gouda te beginnen. Aan de hand van beelden en filmpjes vertelt Wim zijn eigen verhaal. Allereerst het drama van Stormpolder waar hij woonde en de watersnood dus van dichtbij mee heeft gemaakt. De enorme storm, kou en dijkdoorbraken staan hem in het geheugen gegrift. Op maandag werd hij door zijn ouders erop uit gestuurd om richting Gouderak te fietsen om te zien en te horen hoe het met de familie daar was. Men had vernomen, dat het bij Ouderkerk goed mis was. Wat Wim onderweg zag aan verwoesting en chaos was dramatisch. Bij het gat in Ouderkerk was ondertussen de mogelijkheid om lopend en/of met de fiets op een breedte van 2 zandzakken te passeren. Wat was hij dankbaar dat zijn familieleden nog in leven waren. Wel was het huis van zijn oom ingestort en weggespoeld, maar de familie zelf is gespaard gebleven. (Familie den Braber uit de Schans). Wim toont ook drie korte filmpjes, zo een 5 jaar geleden opgenomen van zijn eigen ervaringen en nog van twee andere personen uit Gouderak en Stolwijk. Tenslotte vertelt hij over zijn werkzaamheden bij het gemaal De Hooge Boezem, waar hij en anderen veel klassen en groepen tekst en uitleg geeft over het waterbeheer.
De pauze is als gebruikelijk voor veel ontmoetingen en gesprekken. Het halve uur is snel voorbij.
Dan is het tijd voor Gert Heuvelman. Gert en Wim zijn in de verte familie van elkaar, net zoals alle Heuvelmannen waar dan ook, familie van elkaar zijn. Dit wordt ter plekke uitgezocht!
Gert heeft een oude 8mm film over de strenge winter van 1962-1963 om laten zetten voor digitaal gebruik. Ook heeft hij een prachtige serie kleurenfotos meegebracht om te laten zien. De fotos zowel de film is destijds door Gert zijn vader gemaakt. De prachtige beelden van de dichtgevroren IJssel laten ook de festiviteiten achter dorp zien begin maart 1963, die georganiseerd waren door ijsvereniging Eendracht maakt Macht. De rit per auto over de IJssel van Houthandel Heuvelman naar dorp en weer terug tot Gouderak ziet er spectaculair uit. Snel rijdende autos kwamen elkaar tegen, schaatsende en zwierende mensen onderweg, kinderen op een sleetje, gebonden achter een auto en een door ponys getrokken arrenslee waren prachtig om te zien! Veel herkenbare plaatsen en huizen flitsen voorbij. De laatste beelden waren de ijsbrekers die de IJssel in kwamen om het ijs breken, nu de dooi was ingevallen. Velen van ons kunnen zich, bij het zien van de beelden het geluid nog herinneren.
Zo te horen zijn deze beelden een feest van herkenning geworden. Wat de film betreft valt het niemand op dat de film geen geluid heeft, want de verhalen van Gert, samen met de opmerkingen uit de zaal zorgen voor de nodige decibels.
Na een dankwoord van de voorzitter aan de sprekers met een presentje- is het bijna half elf geworden. Niet iedereen gaat gelijk naar huis. We zijn nog lang niet uitgepraat.
Het was bijzonder fijn om deze vergadering te houden zonder beperkingen en regels. We konden weer samenzijn zoals voor de coronacrisis. Onze wens is dat het zo mag blijven.
De zaal was goed gevuld met geinteresseerd publiek en nabestaanden van enkele Ouderkerkse oorlogsslachtoffers.
Klokslag 20.00 uur opende de voorzitter Jan Suyderhoud de vergadering met wat mededelingen. Verder vertelde hij dat Tinus Dekker het bestuur heeft verlaten en riep de aanwezigen op een bestuursfunctie te overwegen. Marijke de Bruin en Aagje Lingen waren herkiesbaar als bestuurslid en werden bij acclamatie herkozen.
Ook de financieen werden kort afgehandeld. Hierover waren geen vragen.
Petra Pols en Elly Dekker hadden de kascontrole over 2021 gedaan en in orde bevonden. Zij werden herbenoemd voor 2022.
Een kwartier later konden we starten met het programma voor deze avond. Drie bestuursleden hielden een lezing, genaamd Zij die vielen... aan de hand van een PowerPointpresentatie over de negen oorlogsslachtoffers die ons dorp telt.
Nico Holdermans leidde de lezing in met de vliegtuigcrash in de Stormpolder op de eerste oorlogsdag 10 mei 1945 waarbij piloot Frans Looyen (1914-1940) om het leven kwam. Zijn lichaam spoelde tien dagen later bij Ouderkerk aan. Hij werd aanvankelijk op Begraafplaats IJsseldijk Noord 12 begraven en later in zijn eigen woonplaats Standdaarbuiten herbegraven.
Daarna begon Nico aan drie Ouderkerkse oorlogsslachtoffers:
Gerrit Wouter Slappendel (1914-1945),wonendIJsseldijk Noord (oude school in de Nesse),die op Bevrijdingsmorgen 5 mei 1945 als BS’er op de kop van de Lageweg op wacht stond om te beletten dat landverraders het dorp zouden verlaten. Dit moest Gerrit Wouter op de valreep met zijn leven bekopen. Gerrit Wouter werd 31 jaar.
Arie Houweling (1910-1945),wonend aan de Kerkweg, werd van zijn bed gelicht door de SD en van de ene gevangenis naar de andere en van het ene kamp naar het andere getransporteerd om tenslotte in concentratiekamp Neuegamme in Noord-Duitsland terecht te komen. Kort voor de bevrijding is hij met vele andere gevangenen op het schip Cap Arcona gezet in de baai van Lubeck. De Duitsers wilden zo alle bewijzen van het bestaan van kamp Neuengamme met z'n duizenden gevangenen uitwissen. Het schip werd door Engelse vliegtuigen verwoest. Er is van Arie nooit iets teruggevonden. Hij werd 35 jaar.
Pieter Vonk Noordegraaf (1883-1941) was in de vroege morgen van 8 december 1941 op zijn boerderij aan de IJsseldijk Noord aan het werk, toen een bom zijn boerderij verwoestte. Pieter overleefde het niet. Hij werd 58 jaar.
Aansluitend ging Aagje Lingen verder met de volgende vier oorlogsslachtoffers:
Bertus van Hoevelaken (1892-1944),garagehouder aan de Lageweg, verzette zich met hand en tand tegen de Duitsers, die het op zijn auto’s en motoren hadden voorzien. Hij werd verraden en op 12 oktober 1944 gearresteerd en vier dagen later langs de weg bij IJsselstein geliquideerd. Bertus is 52 jaar geworden.
Hendrik de Hoop (1898-1945), van de Kerkweg, die vrijwillig met zijn dertien jaar jongere broer Roelof meeging naar Maagdenburg in Duitsland om in de machinefabriek Buckou H. Wolff te werken. Kort voor de bevrijding is Hendrik vandaar gevlucht, ook al had zijn broer het afgeraden. Roelof is thuisgekomen, maar van Hendrik is nooit meer iets vernomen. Hendrik is 47 jaar geworden.
Bastiaan Pols (1915-1945), uit de Spreeuwenhoek, die aan het werk was op zijn scheepje dat voor de kant bij zijn ouders lag, toen hij door een bomscherf werd getroffen. Bastiaan rende nog over de dijk naar zijn ouderlijk huis, maar voor de deur, op de stoep liet hij het leven. Bastiaan is 29 jaar geworden.
Teunis Stouthart (1908-1945), uit het Zwaantje, was met zijn vrachtwagen, samen met zijn bijrijder, onderweg voor de voedselvoorziening. In Avereest, Drenthe, werd hij beschoten vanuit vermoedelijk een Engels vliegtuig. Teunis stierf ter plekke en is 37 jaar geworden.
Om 21.00 uur was het pauze, waarin als vanouds, onder het genot van een drankje veel en gezellig werd gepraat. Het waren in dit geval ook ernstige gesprekken.
Na de pauze was Arie Jan Meijer aan zet en nam ons mee naar de trieste afloop van nog twee slachtoffers:
Arie van Vliet (1918-1914), een schippersknecht uit Ouderkerk aan den IJssel, die omkwam door een scherf bij een bombardement in Brouwershaven. Arie werd 25 jaar.
Marinus Oosterom (1921-1944) werd tewerkgesteld in Berlijn bij Thermo Technik en later in een fabriek in Greifenburg, Oostenrijk, waar hij op 8 juni 1944 een dodelijk ongeluk kreeg. Marinus werd 22 jaar.
Vorig jaar, in het bijzijn van nabestaanden van Marinus is in Greifenburg de naam van Marinus op een monument geplaatst, waarop alle oorlogsslachtoffers van dit gebied (Oberes Drautal) zijn vermeld. Ook Arie Jan, die dit geregeld had met de organisatie aldaar, was erbij.
Arie Jan vertelde ook iets over de belangrijkheid van waarheidsvinding over personen die zo lang geleden zijn omgekomen. Niet alles klopt, wat wij op internet vinden, in boeken en tijdschriften lezen. Het is daarom belangrijk verschillende bronnen na te zoeken voor we iets beweren en opschrijven. We hebben dit meegemaakt met Arie van Vliet, waar een persoonsverwisseling had plaatsgevonden.
Arie Jan besloot de presentatie met fotos van ons oorlogsmonument aan De Maenstand, waaraan sinds vorig jaar een plaat met de negen namen van de Ouderkerkse oorlogsslachtoffers is toegevoegd. Hij benadrukte dat het hierbij gaat om oorlogsslachtoffers, die tijdens de oorlogsjaren 1940-1945 waren ingeschreven in de burgerlijke stand in Ouderkerk en dus hier woonachtig waren. Daarnaast zijn er personen, die in deze jaren niet meer in Ouderkerk woonden, maar wel als het gevolg van oorlogshandelingen of in de concentratiekampen zijn omgekomen. Hoewel hun namen niet op het monument staan, mogen we ook hen niet vergeten.
Jan sloot de avond af met een dankwoord en een cadeautje voor de sprekers.
We kunnen terugzien op een zeer geslaagde avond.
Verslag van de Statutaire ledenvergadering 2020-2021, vrijdagavond 12 november 2021 in De Drie Maenen te Ouderkerk a/d IJssel.
Na twee jaar konden we eindelijk onze ledenvergadering houden. Vanwege de ongenode gast Covid-19 hebben we drie vergaderingen over moeten slaan. We moesten het met een geringe bezetting doen, maar degenen die er wel waren, waren zeer geinteresseerd en betrokken. We begonnen onze vergadering met het officieele gedeelte. Opening door voorzitter Jan Suyderhoud, mededelingen van het bestuur, financieen met vaststelling jaarcijfers 2019 en 2020, de begroting 2021, de goedkeuring per e-mail van de kascommissie Corrie Heuvelman en Wim van den Hoog. De benoeming van een nieuwe kascommissie verliep vlot: Elly Dekker en Petra Pols stelden zich beschikbaar. Ook het aftreden van bestuursleden en het weer verkiesbaar stellen voor 2020 en 2021 werd geregeld. Theo Bakkers, Nico Holdermans, Arie Jan Meijer en Jan Suyderhoud zijn alle vier weer beschikbaar voor hun functie in ons bestuur. Heel fijn.
De voorzitter vertelde dat we sinds kort een Theo Bakkerslaan hebben in ons dorp. Theo is al jarenlang ons bestuurslid. Ook bedankte de voorzitter degenen die hun bestuursfunctie wilde verlengen en heette de spreekster van deze avond welkom.
Na een korte pauze en nogmaals koffie (het wachten was op vier familieleden van de fam. Van Blankenstein) kon het programma verdergaan.
Voor haar lezing heeft Elsemarije Meijer, op dit moment studente aan de Universiteit van Amsterdam, veel onderzoek gedaan (voor haar werkstukken op havo en vwo) naar de familie Van Blankenstein, die 100 jaar lang (van 1818-1918), dus voor de Tweede Wereldoorlog, een slagerij had in Ouderkerk. De familie was afkomstig uit het dorpje Amt Blankenstein in Duitsland. Twee leden van de familie zaten in de Tweede Wereldoorlog ondergedoken in Ouderkerk.
Het thema van de avond Als een ooievaar op het dak van de Dorpskerk, gaat over de Joodse familie Van Blankenstein in Ouderkerk. Elsemarije legde eerst uit hoe zij aan dit thema is gekomen. Marcus van Blankenstein (1880-1964) heeft die uitdrukking ooit gebruikt. Wellicht heeft hij regelmatig het in-en uitvliegen van de ooievaars op het dak van onze dorpskerk aanschouwd toen hij nog in Ouderkerk woonde.
Elsemarije heeft zoveel mogelijk info en beelden over de afkomst en woongebieden van de familie Van Blankenstein kunnen vinden via archiefonderzoek en op internet. Aan de hand van die beelden hield zij haar lezing. Daarnaast heeft ze ook veel informatie gekregen tijdens interviews met mevr. G. Pak, familieleden van de familie Goudriaan en Elisabeth van Blankenstein.
Tot in hun Ouderkerkse tijd was de familie Van Blankenstein, vleeshouwer/slager van beroep. De slagerij was gevestigd aan de Dorpsstraat waar later (1918), dus nog voor de oorlog slager Pak het bedrijf van hen overnam. De goede betrekkingen in Ouderkerk resulteerden in twee onderduikers tijdens de Tweede Wereldoorlog bij de families Pak en Goudriaan. Het waren Jacob (1884-1965) en Philip (1886-1944). Zij vonden een veilige plek in hun geboortedorp. Jacob heeft de Tweede Wereldoorlog overleefd. Philip is na vertrek uit Ouderkerk in Rotterdam opgepakt en gedeporteerd naar verschillende concentratiekampen en tenslotte in Auschwitz vergast.
Het was een zeer interessante avond en na afloop kreeg Elisabeth van Blankenstein het woord en las zij een brief voor van dhr. Wyvern aan Marcus, de opa van Elisabeth. Wyvern had Philip van Blankenstein in Auschwitz ontmoet en beschrijft de situatie in dit kamp.
De broer van Elisabeth had als dank een mooi dorpsgezicht van Ouderkerk geschilderd. Deze avond overhandigde hij dit aan Elsemarije. Hun dankbaarheid aan Elsemarije was groot en werd ook uitgesproken. Dit was een bijzonder moment.
De lezing werd onderbroken voor een pauze waarin gezellige en goede gesprekken plaatsvonden. In het tweede deel werden vooral de kinderen van Heijman van Blankenstein besproken, die allemaal in Ouderkerk geboren zijn.
Aan het einde van de avond bedankte de voorzitter Elsemarije en de aanwezigen en sprak de wens uit elkaar in het volgend voorjaar weer te treffen met een avond die geheel in het teken zal staan van onze negen oorlogsslachtoffers.
Op de eerste foto: Op de achterste rij van links naar rechts: Philip, Marcus, Hanna Zittend: Sientje, Jacob en Louis (de jongste en kleinste) Van Blankenstein.
Op de tweede foto de titel van de lezing: Als een ooievaar op het dak van de Dorpskerk.
De derde foto is rond 1902 genomen op de kop van de Kalverstraat. De twee meest rechtse mannen zijn Van Blankensteinen.
========================================================================